7 jun 2008, 12:41
Doe Een Wens
Doe een wens is een stichting voor ernstig zieke kinderen die dan hun wens mogen doen. Vrijwilligers zorgen voor een onvergetelijke dag. Ik heb dit ook mogen hebben en heb dit allemaal opgeschreven. Het waren zeker 2 onvergetelijke dagen. Ik vind het heel goed dat deze stichting bestaat. Ik weet hoe het is om even niet aan ziekte en ziekenhuizen te denken. En ik weet zeker dat dat voor heel veel kinderen geld.
2 vrouwen van de stichting waren eerst al langs geweest om te vragen wat mijn wens was. Ik wist niet goed wat ik wou, dus hebben ze er een grote verrassingsdag van gemaakt.
Hier is mijn doe een wens dag:
Vrijdag 23 mei:
Woensdagavond kreeg ik te horen dat vrijdag mijn wensdag zou zijn. Ik had al een vermoeden dat het binnenkort zou zijn maar ik wist natuurlijk niet wanneer! Ik had er dus echt enorm veel zin in en had geen idee wat ik zou gaan doen want voor mij was het een totale verrassingsdag. Het bleek wel dat ik mijn pyjama moest mee nemen dus we zouden overnachten. De avond ervoor had ik nog 38.2, en was ik dus zo bang dat alles niet door kon gaan. De nacht ervoor heb ik best goed geslapen, en mijn temperatuur bleek 37.4 te zijn. Vieuw, daar was ik erg blij mee. De dokter was zelfs nog om 8 uur in de ochtend gekomen om alles uit te sluiten en te vertellen dat ik gewoon moest gaan. De dag der dagen, was ik in de ochtend enorm zenuwachtig, en kreeg dus niet veel door mijn keel heen. Om kwart voor 11 werd er aangebeld. De twee vrouwen van Doe een een wens: Marjo en Martine, kwamen binnen. Ze zeiden nog niks, alleen dat het vervoer er zo aan zou komen. Ik lag op bed, dat bij ons in de woonkamer staat, en Wytze zat bij het voeteneind. Ik keek naar Wytze en zie ineens zijn ogen van links naar rechts gaan kijkend naar het raam bij de keuken. ‘wooow’ is zijn reactie. Dit moet je zien Inge!! Die zelfde reactie had ik ook toen ik de 9 meter lange witte limo zag! Nadat we hem uitbundig hadden bekeken en gefotografeerd, stapten we in. Binnen was de limo versierd met hartjes ballonnen en leuke kussentjes. De kinderchampagne stond al klaar om gedronken te worden. In een klein koelkastje stond nog veel meer drinken.
Toen de limo begon te rijden wisten we nog steeds niet waar we heen zouden gaan. Pas toen we aankwamen in Utrecht, bij de taartenmakerij, wisten we dat we taarten gingen maken! Iets dat ik erg leuk vind om te doen. En hier werden echte professionele taarten gemaakt, bijv. voor bruiloften. Ik was best moe en misselijk maar het ging wel. Marjo en Martine hadden een tuinstoel voor mij meegenomen zo dat ik gewoon achteruit kon gaan liggen wanneer ik wou. En dat vond ik heel fijn.
De cake was al klaar gezet. Nu mochten Frank en ik ( Wytze hielp mij) een taart gaan maken. Eerst moesten we slagroom en jam er tussen smeren, en lekkere frambozen. En daarna de randen met slagroom. Erover heen kwam marsepein waar we zelf de kleur van mochten uitkiezen. Allebei namen we knal groen. Ik had een taart gemaakt met bloemetjes en hartjes. En frank een met wit marsepein eroverheen in een soort tatoeage vorm, met zijn naam erop. Toen we klaar waren gingen we alweer door naar de volgende bestemming, spannend!
Wij wisten nog steeds van niks.
Na een eindje rijden, en lekker languit in de limo te hebben gelegen, kwamen we aan in midden Amsterdam bij een hotel. Crowne Plaza heette het. We werden verwelkomd en naar onze kamers geleid. Wytze en ik hadden apart een kamer en mijn ouders en Frank ook. Alleen vonden we het niet zo gezellig voor Frank als hij alleen zou moeten liggen dus hebben we Frank naar mijn ouders verhuisd. Er zat een tussendeur tussen de kamers dus konden we zo naar elkaar toe. Toen we ons een beetje gevestigd hadden in de kamers kwamen Marjo en Martine binnen. Ik had eerst niks door want ik zat op de wc. Toen ik terug op bed ging liggen schopte ik nog perongeluk tegen een tas aan, ( ik dacht dat is de tas van Martine dus ik zeg nog zo mooi: ooh sorry!) Bleek deze tas dus helemaal voor mij te zijn, met enorm veel cadeautjes er in! Iedereen kreeg wat, bijv. douche gel, een geurtje, tijdschriften. Ook kregen we het spel scrabble, eigenlijk een beetje voor Frank en Wytze om zich te vermaken terwijl ik even ging uitrusten. Ze denken ook overal aan! Ik stond helemaal versteld want zoveel cadeautjes kreeg ik nauwelijks met mijn eigen verjaardag! Echt heel leuk dus. Toen ben ik even gaan rusten, en inderdaad, frank en Wytze gingen scrabbelen. Ze hadden ons al verteld dat we die avond eerst tegenover het hotel uit eten zouden gaan, en daarna naar een voorstelling zouden gaan. Nou bleek dat de voorstelling niet om 8 uur begon maar om 7 uur! Dus moesten we heel snel eten. Toen hebben we bij dat restaurant allemaal een pizza besteld en de chauffeur van de limo had spaghetti. Dit hebben we met z’n allen opgegeten op de kamer van mijn ouders, en het was enorm gezellig! Eigenlijk was het ook alleen maar gunstig voor mij. Want als we eerst nog uit eten waren geweest dan zou ik misschien al erg moe zijn.
Ze hadden ons verteld dat we naar Cirque du Soleil zouden gaan. Dit had ik ook gevraagd toen ze langs waren geweest om te vragen wat voor een wens ik had. En alleen de heenweg was al spectaculair..!! Twee motoragenten begeleidden ons zo naar Cirque du Soleil. Alle stoplichten sprongen op groen, iedereen moest stoppen, en iedereen keek naar ons, alsof de koningin erin zat. Echt heel erg grappig.
Cirque du Soleil was erg mooi en we zaten helemaal vooraan. In de pauze kregen we wat te drinken en na de voorstelling mocht ik ook nog iets uitkiezen. We hebben allemaal een masker gekregen en een dvd van de show die we die avond hadden gezien, echt heel leuk. Rond 10 uur waren we weer terug in het Hotel. Ik was best moe dus ging gezellig bij mijn ouders op de kamer op bed liggen en hebben we het spel scrabble nog even gedaan. Wytze en Frank gingen nog even zwemmen. We mochten alles uit de mini bar drinken en eten.
Zaterdag 24 mei:
De volgende ochtend kregen we ontbijt op bed! Rond kwart over 9 kwam ons american-breakfast op een karretje aangereden. Compleet met worstjes, bacon en ei, en heerlijke broodjes en croissantjes. We hebben rustig ontbeten en hadden tot 12 uur eigen tijd.
Toen zijn we even naar de Dam gegaan, want daar moet je natuurlijk wel even heen als je in Amsterdam bent. Daar stonden koetsen met paarden. We zijn met z’n vijven in een koets gegaan en langs de grachten gereden, dat was erg mooi. Het weer was ook erg mooi deze twee dagen, helemaal perfect!
We hebben daarna nog even op een terrasje gezeten en toen zijn we terug gegaan naar het hotel. We kwamen precies om 12 uur aan en alles stond alweer gereed. Heel erg fijn als je zelf niets hoeft te doen! Ze stonden al te wachten bij de limo. We zouden nog 1 ding gaan doen, ik wist niet wat. We reden weer naar Utrecht naar een kunstenaarsatelier. Daar mocht ik met een kunstenaar, John Noy, twee mooie schilderijen maken. Het was wel apart voor mij want ik moest abstract schilderen en dat doe ik haast nooit. Het is best mooi geworden. Eén schilderij heb ik helemaal zelf gemaakt en de andere had hij al een achtergrond gemaakt en moest ik het schilderij een andere swing geven door er zelf overheen te schilderen. Ik ben nog met hem op de foto geweest.
Daarna gingen we weer in de limo terug naar Haaksbergen. In Haaksbergen mochten we met de limo nog dwars door het dorp van Haaksbergen rijden, echt heel gaaf! Iedereen keek en zwaaide terug. Toen we weer de buurt in reden stonden de buren al te wachten om ons mooie “karretje” te bewonderen, haha. Toen zagen we dat ons huis ook nog helemaal versierd was met ballonnen en er stond een grote mand met bloemetjes en fakkels bij de voordeur. Alles wat in de limo lag kreeg ik mee. Kussentjes, ballonnen, dekentje, heel leuk! Toen we eenmaal thuis waren was ik ook erg moe. Ik ben toen ook meteen op het bed gaan liggen in de woonkamer en ben gaan uitrusten. Marjo, Martine en Rolf ziin nog even een kopje koffie blijven drinken en ze hebben even een afspraak gemaakt om nog een keer bij elkaar te komen om de foto’s allemaal te zien. En toen was het echt afgelopen. Maar ik vond het helemaal geweldig. Je kunt je haast niet indenken hoeveel zoiets betekent. We hebben er allemaal enorm van genoten en hebben er ook alleen maar leuke herinneringen aan. Het waren zeker twee van de mooiste dagen van ons leven!!
Dit verhaal heb ik gemaakt voor Doe een wens en heb hem meteen ook even op hyves gezet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten