in het ziekenhuis

Hier vanuit UMCGroningen. zo, die rugpijn is dus niet overgegaan.. De dagen na de catheterisatie ging het slecht met me, dus veel last van mijn rug pijn op de borst. Elke keer wel even de temperatuur opmeten met de termomether en die gaf aan dat het 37.5 was, geen rede om zorgen te maken dus. Uiteindelijk gisteren avond een andere termomether geprobeerd omdat ikhet zo raar vond dat hij elkekeer 37.5 aangaf... Toen bleek het ook mis te zijn, 38.2 en voor de zekerheid nog een gepakt en die gaf 38.3. Dus hebben we groningen gebeld. Ik ga het niet te uitgebreid vertellen want ben erg moe omdat we pas echt op de afdeling kwamen om 2 uur snachts, en daarvoor op de spoedeisende hulp gelegen. Nu dus op de C2, waar ik nu bezig ben met een antibioticakuur. De oorzaak is niet echt gevonden, waarschijnlijk een virus. Normaal hoef je daar natuurlijk neit voor in het ziekenhuis te liggen maar met mijn situatie is dat wel het veiligst. Nog steeds veel last vanmijn rug en van moeheid. het is even afwachten hoe de antibiotica zijn werk doet, maar ben zowieso vanacht nog hier. Ook sta ik nu even niet op de wachtlijst vanwege koorts. Verder nieuws volgt!

Liefs Inge
UMCG
afdeling C2 kamer 43

achter de rug... maar nu nog die rug....

De catheterisatie is goed gegaan. Het onderzoek is niet altijd even prettig maar het ging goed. De uitslagen waren stabiel. En misschien wel aardig goed. Maar de cardioloog zei ook dat ze niet alleen naar die metingen kijken, als je bijv kijkt naar hoe de waardes waren tijdens de fietstest dan is het weer een heel ander verhaal. Waarom ik zo stabiel blijf is waarschijnlijk doordat ik Een van mijn harthelften ( ik weet niet meer of het nou links of rechts was?) beter is als de ander. Die functioneerd wat beter. Gelukkig maar! Want inmiddels ben ik de langs wachtende op een donorhart van nederland ( al een tijdje ).

Ik ben de laatste dagen heel moedeloos, na de catheterisatie. Ik ben ook erg druk geweest de dagen ervoor en ook maandag was dus een drukke dag. Ik heb erg veel last van mijn rug, en ik kan op geen enkele manier een beetje goed liggen dat ik er geen last van heb. Dus dat extra maakt het nog irritanter allemaal. Ben gisteren wel even in het dorp geweest, naar de markt en even naar de HEMA. Ik heb een knalgroene koptelefoon gekocht, om even gek te doen, ;) dus die staat nu op mijn hoofd lekker muziek er door heen te dreunen. Door muziek kan ik me zo ineens veel beter voelen. het motiveerd op een of andere manier. Maar dan moet het wel vrolijke zomerse muziek zijn, want als het zielige huilerige muziek is gebeurt juist het tegenovergestelde, dan voel ik me ook ... klote... Dus alleen maar vrolijke liedjes op mijn computer en I-pod:P Nou ik blijf vandaag maar weer even op bed liggen niks doen dan gaat het morgen hopelijk beter. De fysio komt zo, maar even vragen of die mijn rug wil masseren.. en dan moet het toch weer helemaal goed komen!

Nou hopelijk gaat het in het weekend weer wat beter.

=D

Liefs Inge

Hartcatheterisatie

De datum van de hartcatheterisatie is bekend:
Deze maandag, ( 19 april ) moet ik weer naar Groningen. Om 10/half11 moet ik aanwezig zijn. Hoelaat het precies plaats vindt is nooit duidelijk omdat er meerdere mensen op een dag worden gecatheteriseerd. Vorige keer stond ik bijv. als eerste om ongeveer 8 uur maar is het uiteindelijk half2 geworden. Hopelijk valt het een beetje mee. Het is een dagopname dus ik hoop dat ik dan eind van de middag weer naar huis mag.
Als de uitslagen bekend zijn laat ik dat natuurlijk weer zo snel mogelijk weten. De laatste dagen gaat het wel aardig met me. Ik doe rustig aan en ben met mijn eigen dingen bezig. Zo ben ik aan het leren kleren maken ( ben nu met mijn moeder bezig met een vestje ) en toen kwam ik op het leuke idee om de kleding die ik maak een merk te geven. Maar dat vertel ik een andere keer nog wel! want daar ben ik nog mee bezig... is zo maar een idee die zo in mij opkwam... ;)
Nou hopelijk gaat de catheterisatie goed, en kan ik weer verder met al mijn ideeen ;)

Gisteren zag ik het programma ' over mijn lijk' . Ik vond het zo aangrijpend. De vorige keer heb ik ook gekeken maar ik vind het erg moeilijk. De helft van de tijd biggelen de tranen over mijn wangen... Soms ook omdat ik een soort van weet hoe het moet voelen, zo MOE zijn. en het soms ook zat zijn. Een erg indrukwekkend programma, misschien voor mij iets te. Maar erg goed dat ook dit programma bestaat net zoals 'je zal het maar hebben', dat laat andere mensen denk ik wel beseffen dat het niet altijd vanzelfsprekend is dat je alles kan. Maar je wel erg sterk kan zijn ook al zit je in zo'n situatie.
Het kan altijd nog erger...
Nou ga ik weer ben namelijk best moe, heb vanochtend 3 uur les gehad... pfuuh ( ook al geld dat voor mij in bed liggen maar oke ;) )

Liefs Inge

rotdagen blogdagen

Wat is dat toch dat wanneer ik mijzelf rot voel op mijn blog ga schrijven? misschien omdat ik dan even alles eruit moet gooien. Eerlijk gezegd moet ik vaker op mijn blog schrijven, maar het komt er steeds niet van. Ik hoop niet dat het daardoor minder word gelezen.. nja ik wacht wel weer reacties af ;) Maar zoals ik al zeg, heb ik ( as we speak ) een rot dag, nja meer een rot moment geld natuurlijk niet voor de hele dag... hoop ik!... Ik merk nu al dat dit helpt dus dat is wel fijn. Soms kan ik me zo KLOTEEE voelen (sorry voor het taal gebruik maar ik denk dat het wel een goede omschrijving is.) Zoals net... een beetje bonje met Wytze, mijn moeder die daar dan niet over te spreken is en dan voelt het even alsof alles je tegen zit. Ik weet ook wel dat ik soms onredelijk ben maar dan denk ik ja halooo kijk dan in wat voor een situatie ik zit, hoe zou jij je gedragen als we even een dagje ruilen, ik denk ook niet vrolijk hoor. Maar dat mag natuurlijk geen excuus zijn. En daarna lig ik dan alleen in bed... huilend... balend.. misschien wel zelfmedelijden... maar dat wil ik niet hebben. Ik vind mijzelf niet zielig. Maar soms heb ik wel het gevoel van: denk even in hoe het voor mij is, of, hoe zou jij je gedragen in deze situatie? Veel mensen zeggen dan, volgens mij zou ik echt helemaal gek worden. Maar dat is niet zo, blijkbaar zit de mens zo in elkaar dat dat dan juist niet gebeurt.Natuurlijk heb je dagen dat je het niet ziet zitten, maar dan is er wel weer iets wat je er boven op helpt. Als ik mijn eigen leven zou vertellen denk ik ook wel een beetje van.. poeh best triest.. maar zo voel ik me niet. En ik denk dat veel mensen in mijn situatie het zelfde zouden denken als mij, ook al denken ze dat van niet. Dus ik ben NIET zielig! Ik ben nog altijd precies de zelfde Inge die ik was voor dat ik ziek was, maar nu ben ik nou eenmaal ziek. Soms heb ik het idee dat mensen denken, oh zij is ziek, praten we daar maar niet over... niet zo denken!.. Denk dan maar: ze is dan wel ziek maar ze is nog steeds gewoon Inge.

Zo even weer van alles achter elkaar aan ratelen,, nu even wat nuttig nieuws;) :

Ik moet, deze maand nog waarschijnlijk..., weer een hartcatheterisatie. Totaal geen zin in natuurlijk. Dus daarvoor moet ik dan weer een dagje naar het ziekenhuis. Als hieruit blijkt dat het achteruit gaat moeten we wel serieus gaan na denken over meerdere dingen zoals verhoging van de leeftijd van de donor. ( omdat er meer oudere mensen doneren als jongere mensen, waardoor dus de kans op een donorhart groter word ) Of misschien wel een steunhart. Wat dan weer niet in Groningen kan want daar hebben zij geen ' vergunning' voor dus zou dat betekenen dat ik weer kan verhuizen van ziekenhuis... Nja gelukkig is dat nog niet allemaal zo ver eerst maar even afwachten. Je kan je wel voorstellen dat ik op beide niet zit te wachten. Hopelijk gebeurt het wonder snel...

En iedereen die nog twijfelt om donor te worden of het gewoon elke keer vergeet DOE HET NU! www.donorregister.nl , denk aan de mensen die je kan redden.. waaronder ik toevallig 1 ben...

ALLES IS OOK LIEFDE

VOOR WIE STILLETJES VERLANGT

NAAR DAT ENE CADEAU

DAT NIEMAND NOG VERWACHTTE

HET OOIT TE ZULLEN GEVEN